بخش آموزش لباسشویی

ماشین لباسشویی

فقط یک لوازم خانگی وجود دارد که اکثر ما نمی توانیم بدون آن کار کنیم ،  ماشین لباسشویی است. اگر تا به حال چند روز یا هفته بدون دستگاه خود بوده اید ، می دانید که شستن لباس ها با دست چقدر سخت است. اگرچه ماشین های لباسشویی  بسیار ساده به نظر می رسند ، اما یک ترفند واقعاً هوشمندانه را از بین می برند: با کمک مواد شوینده ، خاک را از لباسهای شما جدا می کنند و سپس آن را آبکشی می کنند.

اما دقیقاً چگونه کار می کنند؟

ماشین لباسشویی معمولی اروپایی ، با برق. این یکی از لودرهای جلو است: شما لباس های خود را درون آ

 

ن پنجره دایره ای کوچک در قسمت جلو قرار می دهید. در ایالات متحده و آسیا ماشینهای بارگذاری رایج است.

قطعات ماشین لباسشویی

درون یک درام ماشین لباسشویی ، سوراخ ها و بالشتک ها را نشان می دهد

عکس: در داخل درام ماشین لباسشویی. دستمال ها لباس را از طریق آب می چرخانند. سوراخ ها اجازه می دهند آب درون (از بالا) و خارج (از پایین) باشد. مهر و موم لاستیکی (واشر) نشت آب از طریق درب را متوقف می کند.

ایده اصلی لباسشویی ساده است: مدتی لباسهای شما را در صابون ها خرد می کند و سپس سریع می چرخد ​​تا آب پس از آن برداشته شود . اما کمی بیشتر از این وجود دارد. به یک ماشین لباسشویی فکر کنید و احتمالاً به یک طبل بزرگ فکر می کنید که با آب پر می شود اما در واقع دو درام وجود دارد که یکی در داخل دیگری است.

درام درونی یکی از شما می توانید ببینید که در را باز کن و یا درب است. درام ماشین لباسشویی در جلو ، در اروپا شایع است ، طبل رو به جلو است. شما لباس های خود را از جلو به داخل درب فشار می دهید و کل درام در حدود یک محور افقی می چرخد ​​(مانند چرخ ماشین ). درام است بسیاری از حفره های کوچک به اجازه دهید آب در داخل و خارج و به پایان می رسد در اطراف لبه به مشروب لزج لباس در اطراف. در یک توپی که در ایالات متحده و آسیا متداول تر است ، یک درب را از بالا باز می کنید و لباس های خود را از بالا به درام می اندازید. طبل در حدود یک محور عمودی نصب شده است اما در واقع حرکت نمی کند. در عوض ، یک دست و پاچه در وسط آن وجود دارد که به آن همزن گفته می شود و لباس را در آب می چرخاند.

ماشین لباسشویی لباس های برقی GEC از سال 1935

عکس: شستشوی لباس از سال گذشته. این ماشین لباسشویی برقی GEC ، قدمت آن از سال 1935 ، بسیار ابتدایی تر از ماشینهای امروزی بود. هیچ چرخشی برای خشک کردن لباس وجود نداشت: در عوض ، شما باید از یک چاقو (که به آن نیز مانگوله می گویند) استفاده کنید که در قسمت بالای دستگاه تعبیه شده است (یک جفت غلطک که از طریق آن لباس ها را تغذیه می کنید تا آب اضافی را از بین ببرد). این نمایشگاه نمایشگاهی در Think Tank ، موزه علوم در بیرمنگام ، انگلیس است.

یک طبل بزرگتر دوم در خارج از درام داخلی وجود دارد که شما نمی توانید آن را ببینید. کار آن نگه داشتن آب در حالی است که طبل داخلی (در لودر جلو) یا همزن (در یک توپی) می چرخد. بر خلاف طبل داخلی ، طبل خارجی کاملاً آب محکم است- یا شما می خواهید آب در کل کف باشد!

این دو درام مهمترین قسمت های یک ماشین لباسشویی هستند ، اما بسیاری از قسمت های جالب دیگر نیز وجود دارد. یک ترموستات (مکانیسم دماسنج) برای تست دمای آب ورودی و یک عنصر گرمایش وجود دارد که آن را تا دمای لازم گرم می کند. همچنین یک وجود دارد الکتریکی عمل پمپ که آب را حذف و از درام که از شستشو پایان رسیده است. یک مکانیسم کنترل مکانیکی یا الکترونیکی به نام برنامه نویس وجود دارد، همین امر باعث می شود قسمت های مختلف لباسشویی یک سری مراحل شستشو ، شستشو و چرخاندن لباس های خود را طی کند. دو لوله وجود دارد که آب گرم و سرد را درون دستگاه تمیز می کند و یک لوله سوم که مجدداً اجازه می دهد آب کثیف بیرون بیاید. تمام این لوله ها دارای دریچه هایی روی آنها هستند (مانند درهای کوچکی در اطراف آنها که در صورت لزوم باز و بسته می شوند)

برنامه ماشین لباسشویی

برنامه نویس الکترونیکی واشر لباس

عکس: کنترل ماشین لباسشویی: بالا: یک برنامه نویس لباسشویی مکانیکی به سبک قدیمی. شماره گیری سمت چپ برنامه را انتخاب می کند. شماره گیری در سمت راست ، دمای شستشو را تعیین می کند (در واقع یک ترموستات است ). پایین: یک برنامه نویس الکترونیکی مدرن. این شماره گیری ها روی مدار برنامه نویس رایانه ای نصب شده اند. صفحه نمایش شمارش معکوس به شما می گوید ساعت ها و دقیقه ها قبل از تمیز کردن تمیز و آماده بیرون کشیدن خواهد بود (در این حالت یک ساعت و دو دقیقه برای یک شستشوی 30 درجه سانتیگراد با چرخش بسیار سریع 1400rpm).

تمام قسمت های مهم واشر لباس از نظر برقی کنترل می شود ، از جمله طبل داخلی ، دریچه ها ، پمپ و عنصر گرمایش. برنامه نویس مانند هادی ارکستر است ، این چیزها را با توالی معقول روشن و خاموش می کند که چیزی شبیه به این را پیش می برد:

لباس خود را داخل دستگاه و مواد شوینده یا در خود دستگاه یا در یک سینی بالاتر از آن قرار می دهید.

برنامه مورد نظر خود را تنظیم کرده و برق را روشن می کنید.

برنامه نویس دریچه های آب را باز می کند تا آب سرد و گرم وارد دستگاه شود و طبل های بیرونی و داخلی را پر کند. آب معمولاً در قسمت بالا وارد می شود و از طریق سینی مواد شوینده پایین می آید ، و هر صابونی را داخل دستگاه می شست.

برنامه نویس شیرهای آب را خاموش می کند.

ترموستات دمای آب ورودی را اندازه گیری می کند. اگر خیلی سرد باشد ، برنامه نویس عنصر گرمایش را روشن می کند. این درست مثل دیگ برقی یا دیگ آب کار می کند.

هنگامی که آب به اندازه کافی گرم است ، برنامه نویس باعث می شود که طبل داخلی به جلو و عقب بچرخد و لباس ها را از طریق آب صابون آغشته کند.

مواد شوینده می کشد خاک از لباس های خود را به دام می اندازد و آن را در آب است.

برنامه نویس سوپاپ را باز می کند تا آب از هر دو درام تخلیه شود. سپس پمپ را روشن می کند تا به تخلیه آب کمک کند.

برنامه نویس دوباره شیرهای آب را باز می کند تا آب تمیز وارد طبل ها شود.

برنامه نویس باعث می شود که طبل داخلی به جلو و عقب بچرخد ، بنابراین آب تمیز لباس را شست و شو می دهد. هر دو طبل را خالی می کند و این فرایند را چندین بار تکرار می کند تا از صابون خلاص شود.

هنگامی که لباس ها شسته می شوند ، برنامه نویس باعث می شود که طبل داخلی با سرعت بسیار بالایی چرخانده شود - در حدود 80 مایل در ساعت (130 کیلومتر در ساعت). لباس در لبه بیرونی طبل داخلی ریخته شده است ، اما آب موجود در آن به اندازه کافی كوچك است تا از میان حفره های كوچك طبل در طبل خارجی عبور كند. ریسندگی با استفاده از همان ایده سانتریفیوژ لباس شما خشک می شود .

پمپ هرگونه آب باقیمانده را از درام خارجی خارج می کند و چرخه شستشو به پایان می رسد.

شما لباس های خود را بیرون می آورید و تعجب می کنید که چقدر تمیز هستند!

اما هنوز مشکل خشک کردن لباس های مرطوب شما وجود دارد.

چرا ماشین های لباسشویی به برنامه های زیادی احتیاج دارند؟

نمودار سطح که نشان می دهد مردم در حال شستشو در دمای سردتر از دهه 1970 هستند

آثار هنری: خنک شدن: در ایالات متحده شستن لباس ها در دماهای نسبتاً کم مرسوم است. در اروپا شستشوی گرم بسیار طبیعی است. در این نمودار روند گسترده ای در آلمان طی چند دهه گذشته نشان داده شده است ، جایی که 40 درجه سانتیگراد متوسط ​​دمای شستشو است. مقررات جدید بهره وری انرژی اروپا و مواد شوینده بهتر به طور فزاینده از دمای پایین (20 درجه سانتیگراد) در آینده حمایت می کنند.

دستگاه شما نمی داند که چه چیزی را در آن قرار داده اید و نمی تواند بطور خودکار بگوید که چطور چیزی را مانند یک بلوز ظریف پشمی شست و شو دهید - زیرا نمی داند این کاری است که باید انجام دهید! تنها مواردی که تحت کنترل آن وجود دارد میزان و درجه حرارت آب ، سرعت چرخش ، تعداد دفعات نوسان طبل ، تعداد آبکشی و غیره است. هیچ کس نمی خواهد لباس ها را به روشی علمی بشوید: "من فکر می کنم به 5.42 لیتر آب دقیقاً 42 درجه سانتیگراد احتیاج دارم ، دقیقاً 34 دقیقه باید شستشو دهم ، و هنگامی که هستم به 200 چرخش چرخش نیاز دارم. انجام شده." این به معنای واقعی کلمه تعداد نامحدود امکانات را به ما می دهد ، که بسیار شبیه کار سخت است. با شناختن این مسئله ، مهندسان ماشین با ارائه چند برنامه از پیش تعیین شده سعی می کنند زندگی را آسان کنند:

چرا این مهم است؟ همه پارچه ها متفاوت هستند. پارچه ای مانند پشم فوق العاده قوی است اما دو اشکال بزرگ دارد (از نظر تمیز کردن آن): بسیار ریزگرد (بسیار مقادیر آب) را جذب می کند و با افزایش دما ، خاصیت ارتجاعی خود را از دست می دهد. بنابراین اگر شما در حال طراحی ماشین لباسشویی برای شستن وولین هستید ، این نقطه شروع شماست: اجازه ندهید که پشم خیلی داغ شود (زیرا الیاف خیلی تخریب و کشیده می شوند) و بیش از اندازه آن را تحریک نکنید زیرا کشش خواهد داشت و به شکل دیگر برنمی گردد. با استفاده از پارچه های محکم تر مانند جین ، می توانید خیلی بیشتر از اینها در طبل استفاده کنید - در واقع ، شما باید این کار را انجام دهید ، زیرا شما نیاز به همزن دارید تا مواد شوینده را به عمق فیبرها برسانید و خاک را بشکنید (و البته

هر برنامه ای که شما در ماشین لباسشویی مشخص کرده اید بهترین حدس زدن توسط مهندسین است که احتمال دارد به یک پوشاک / پارچه خاص چقدر احتراق نیاز داشته باشد و چقدر می تواند بدون آسیب دیدگی آن را آماده کند. اگر در سینک ظرفشویی شستشو می دادید ، این قضاوت ها را به طور غریزی انجام می دهید و نیاز به تمیز کردن پوشاک خود را با نیاز به محافظت در برابر صدمه ، متعادل می کنید. در حالی که مغز / دستان شما بدون فکر کردن این کار را انجام می دهد ، ماشین لباسشویی آن را با دمای مشخصی از شستشو ، بسیاری از تحریکات ، چرخش های زیاد و سرعت چرخش معینی انجام می دهد.

ماشین لباسشویی لباس مکانیکی هیرام گیفورد از سال 1889

ماشین های لباسشویی همیشه از طبل های چرخشی استفاده نمی کنند. این یکی از دهه 1880 کاملاً مکانیکی است و از یک مخزن بزرگ و ثابت (آبی روشن) با سوراخ های سوراخ شده در پایه خود استفاده می کند. در زیر مخزن ، یک پمپ آب (آبی تیره) با یک پیستون (قرمز) در داخل قرار دارد. هنگامی که دسته (قهوه ای) را از یک طرف به طرف دیگر حرکت می دهید ، پیستون پمپاژ به جلو و عقب می چرخد ​​، به طور متناوب آب را به سمت یک طرف ظرف لباس شلیک می کنید و آن را از طرف دیگر (فلش های زرد) پایین می کشید. به گفته گیفورد ، این "ساختمانی ساده و با دوام بود ، قادر به شستشوی لباسها بدون اینکه آنها را به اصطکاک بی رویه تحمیل کند ، و در آنجا که عمل واشر تمایل به حذف هیچ دکمه ای نخواهد داشت." ا

اما آیا ماشین ها واقعاً به برنامه های زیادی احتیاج دارند؟

به عکس های برنامه نویسان در عکس های بالا نگاه کنید و چیز جالبی را مشاهده کنید: به نظر می رسد که هر دو دستگاه تعداد باورنکردنی برنامه دارند. برنامه نویس مکانیکی در عکس برتر 14 برنامه ، هفت دما ، دو سرعت چرخش و بار کامل یا نیمه بار را ارائه می دهد - و اگر آن ها را چند برابر کنید ، 392 فرصت دریافت خواهید کرد! برنامه نویس الکترونیکی در زیر آن 12 برنامه ، 5 سرعت چرخش و گزینه های مختلف دیگر را ارائه می دهد ، بنابراین ، دوباره چند صد فرصت خوب وجود دارد. با این حال اگر مثل من باشید ، احتمالاً تقریباً تمام لباسهای خود را در یک برنامه واحد می شوی. حتی اگر این کار را نکنید ، بعید است که بتوانید به 392 نوع لباس مختلف که به 392 روش مختلف نیاز به شستن دارند ، فکر کنید.

بخش اعظم این یک بازاریابی است که باعث می شود این دستگاه از ویژگی های بیشتری نسبت به آنچه واقعاً دارد ، داشته باشد. اکثر دستگاهها واقعاً فقط می توانند حدود سه یا چهار شستشوی اصلی را انجام دهند: 1) شستشوی با دمای طولانی و طولانی برای شستشوی سفید که از سرعت چرخش نسبتاً بالایی برخوردار است و آب زیادی نیز دارد. 2) کمی سریعتر و با دمای پایین شستشو برای پنبه های رنگی که از سرعت چرخش و حجم آب مشابه استفاده می کنند. 3) شستشوی مصنوعی که از همان مقدار آب استفاده می کند ، لباسشویی ها را کم کم تحریک می کند ، آهسته تر می چرخد ​​و از درجه حرارت کمتری استفاده می کند. و 4) یک شستشو wolens که احتمالاً کمی بیشتر از آب استفاده می کند اما طبل کمتری را تحریک می کند و آب را به آرامی می چرخاند. هر برنامه دیگر تغییرات این چهار مورد است.

تفاوت بین لودر جلو و لودر چیست؟

فرایند شستشو در ماشین های دارای بار جلو و کمی متفاوت است ، بنابراین اجازه دهید اکنون هر یک از این موارد را با جزئیات بیشتری بررسی کنیم:

یک نمودار ساده از یک ماشین لباسشویی ، با شماره های اصلی شماره گذاری شده است

در ماشین لباسشویی درب جلو

یک درام بیرونی ثابت (آبی) و یک درام داخلی در حال چرخش (قرمز) با سوراخ های کوچک در لبه آن وجود دارد. طبل ها بر روی یک محور افقی سوار شده اند.

طبل بیرونی توسط چشمه های سنگین به قاب دستگاه نگهداری می شود . دلیل این است که ، وقتی لباس می چرخد ​​، می تواند طبل را به شدت تکان دهد. چشمه ها به جذب لرزش کمک می کنند.

آب سرد و گرم از طریق سینی مواد شوینده در بالا وارد می شود.

طبل داخلی به عقب و جلو می چرخد. دستمال های پلاستیکی در داخل (که در اینجا مثلث های خاکستری نشان داده شده است) به سوزاندن لباس از طریق مواد شوینده و آب نگهدارنده درام بیرونی کمک می کند.

یک موتور الکتریکی طبل داخلی را تبدیل می کند ، به طور معمول با استفاده از یک کمربند لاستیکی بلند (زرد).

یک عنصر گرمایش در صورت لزوم آب را گرم می کند.

پس از اتمام چرخه شستشو ، پمپ آب را از بین می برد.

آب یک لوله را به سمت تخلیه خالی می کند.

یک نمودار ساده از یک واشر لباس توتو ، که شماره های اصلی آن شماره گذاری شده است

در یک toploader

درب را از بالا بلند می کنید و لباس های خود را از بالا رها می کنید. ما از یک طرف به اینجا می رویم.

دقیقاً مانند دستگاه بارگیری در جلو ، یک درام بیرونی (آبی) و یک درام داخلی با سوراخ در آن (قرمز) وجود دارد ، اما آنها در حدود یک محور عمودی سوار شده اند

آب سرد و گرم از طریق لوله هایی نزدیک به بالا عبور می کند ، از طریق سینی مواد شوینده عبور می کند و مواد شوینده را درون دستگاه می ریزد

در طول چرخه شستشو ، یک همزن پلاستیکی بزرگ (سبز) چرخانده می شود و لباس های شما را از طریق آب حرکت می دهد. هر دو درام ثابت هستند

همزن توسط موتور الکتریکی با استفاده از کمربند لاستیکی تغذیه می شود 

در طول چرخه چرخش ، همان موتور الکتریکی طبل داخلی (قرمز) را با سرعت بالا می چرخاند و آب را از طریق سوراخ های آن به داخل طبل خارجی می اندازد

پس از اتمام شستشو ، پمپ آب را از درام خارجی تخلیه می کند

تاریخچه ای بسیار کوتاه در مورد ماشین های لباسشویی

تبلیغات اولیه ماشین لباسشویی و چروک مکانیکی مکانیکی از سال 1869

تصویر: شستن لباس تا زمان ورود ماشینهای کاملاً خودکار در اواخر دهه 1930 کار سختی بود. اگر شما می خواهید شستشو انجام در اواخر قرن 19، ساده ترین راه برای به دست آوردن خدمتکار خود را به آن را برای شما، در این آگهی برای یک ماشین شستشو نشان داده شده است و زمین شوی اسفنجی از سراسر سال 1869. با کسب اجازه از به روز بر این باور کتابخانه کنگره آمریکا 

با اختراع ماشین لباسشویی اعتبار برای هر شخص غیرممکن است. واشنگتن مدرن مانند بسیاری از اختراعات دیگر ، از اتومبیل گرفته تا رایانه ، صدها سال از طریق مکانیزه کردن سیستماتیک و اتوماسیون تکنیک های شستشوی دست که مردم از زمان های قدیم از آن استفاده می کردند ، متحول شده اند. در اینجا چند نکته مهم در تاریخچه ماشین لباسشویی وجود دارد. با توجه به صدها (شاید حتی هزاران) حق ثبت اختراع که این نوع اختراع را پوشش می دهد ، هر انتخابی تا حدی دلخواه است.

1400s : Jacopa Strada ایتالیایی یکی از اولین ماشینهای مکانیزه لباسشویی را توسعه داد

1691: جان Tizacke (در بعضی منابع به زبان Tizack) حق ثبت اختراع انگلیسی 271 را برای دستگاهی با هدف کلی ("یک موتور روغنکاری و پانسمان پوست و پارچه") دریافت می کند که می تواند کارهای مختلفی از جمله شستن لباس را انجام دهد.

1774: هوگو Oxenham مانگول یا چروک را اختراع می کند (یک جفت غلطک چوبی که با فشار دادن آب از بین آنها لباس را خشک می کند)

1782: هنری Sidgier یکی از اولین ماشینهای درام چرخشی را با استفاده از میل لنگ برای تأمین نیرو از بشکه چوبی ، که برای آن وی ثبت اختراع انگلیسی را به دست آورد 1331 توسعه داد

1797: ناتانیل بریگز از نیوهمپشایر یکی از اولین اختراعات ثبت شده ایالات متحده برای ماشین لباسشویی را دریافت می کند

1843: Jno Shugert از الیزابت ، پنسیلوانیا ثبت اختراع 3096 ایالات متحده را برای یک ماشین لباسشویی از نوع جعبه ، که در آن یک اهرم لباس را از طریق آب صابون به عقب و جلو می چرخد ، اعطا می شود

1858: همیلتون اسمیت یک ماشین لباسشویی دوار مؤثرتر توسعه داده و به ثبت اختراع ایالات متحده 21909 اعطا می شود

1937: جان W Chamberlin ، جونیور و رکس ارل باستت از Bendix اولین ماشین اتوماتیک (به گفته آنها ، "ماشین شستشو و شستشو و خشک کردن که بطور خودکار مطابق با یک چرخه مشخص عمل می کند) را توسعه می دهند ، و خود را با ثبت اختراع 2،165،884 به دست آوردند